حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالحمید شریفی، از اساتید حوزه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با اشاره به جایگاه بلند حدیث ثقلین در نزد علمای شیعه و عامه اظهار داشت: همه پیامبران، جانشین و وصی خود را معرفی کرده اند؛ و از علمای عامه باید پرسید چرا می گویند پیامبر اسلام (ص) جانشین وصی برای خود قرار نداده است.
وی اضافه کرد: حدیثی است که فریقین بر آن اتفاق دارند که «لَوْ اَنَّ رَجُلاً قام لَیْلَهُ و صامَ نَهارَهُ و تَصَدَّق بِجَمیعِ مالِهِ وَ حَجَّ جَمیعَ دَهْرِهِ وَ لَمْ یَعْرِفْ وِلایَةَ وَلِی اللّهِ فَیُوالِیِه و یکون جَمیعُ اَعْمالِهِ بِدِلالَتِهِ مِنْهُ اِلَیْهِ، ما کانَ عَلیَ اللّهِ حَقٌّ فی ثَوابِهِ ولا کانَ من اَهْلِ الإیمانِ.» رسول مکرم اسلام، علی (ع) را به ولایت معرفی کرد؛ حتی پیامبر بزرگوار تهدید می شود؛ خداوند می فرماید: اگر این کار را نکنی، «فما بلّغت رسالته» و زمانی که پیامبر مولا را بر جانشینی خود معرفی می کند، در آن موقع، خداوند می فرماید: من دین را بر شما تکمیل کردم و اتمام نعمت خدا بر شما است. غدیر جا نیفتاده است؛ اگر آن طور که باید و شاید، غدیر جا می افتاد، این گرفتاری ها برای مسلمین نبوده است.
استاد حوزه خاطرنشان کرد: یکی از کارشناسان اسلامی می گفت: غدیر از عاشورا و فاطمیه مهمتر است؛ و غدیر، به خوبی احیا نشده است. همه می توانند در این مسیر قدم بردارند. اساس، امامت است؛ اگر این نبود، بقیه اعمال، هباءا منثورا خواهد بود.
حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالحمید شریفی خاطرنشان کرد: جای تعجب دارد؛ اگر می دانیم همه پیامبران برای خود وصی و جانشین معرفی کرده اند، چگونه سقیفه پیدا شد که بیان کند حضرت این کار را انجام نداده است؛ این انکار در صورتی است که در منابع خود آنها احادیث فراوانی در تأیید معرفی جانشین توسط رسول الله (ص) بیان شده است؛ به عنوان نمونه حدیث جابر بن عبدالله انصاری را می توانیم بیان کنیم؛ حدیثی که فریقین بر آن اتفاق دارند. در این روایت، رسول خدا صلی الله علیه وآله ذیل آیه «أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ» در پاسخ جابر بن عبدالله انصاری، که از مصداق «اولی الامر» پرسیده بود؛ اسامی تمام ائمه را شرح دادند:
«وَحَدَّثَنَا غَیْرُ وَاحِدٍ مِنْ أَصْحَابِنَا حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ یَزِیدَ بْنِ مَالِکٍ الْفَزَارِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَارِثِ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ الْجُعْفِیِّ قَالَ: سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِیَّ یَقُولُ: لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَی عَلَی نَبِیِّهِ صلی الله علیه وآله «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ» قُلْتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ عَرَفْنَا اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَمَنْ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِهِ؟ فَقَالَ: هُمْ خُلَفَائِی یَا جَابِرُ وَأَئِمَّةُ الْمُسْلِمِینَ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَیْنُ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ الْمَعْرُوفُ فِی التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَسَتُدْرِکُهُ یَا جَابِرُ فَإِذَا لَقِیتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّی السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَی بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُوسَی ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ سَمِیِّی وَذُو کُنْیَتِی حُجَّةُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ وَبَقِیَّتُهُ فِی عِبَادِهِ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ذَلِکَ الَّذِی یَغِیبُ عَنْ شِیعَتِهِ وَأَوْلِیَائِهِ غَیْبَةً لَا یَثْبُتُ فِیهَا عَلَی الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ قَالَ جَابِرٌ فَقُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَهَلْ یَقَعُ لِشِیعَتِهِ الِانْتِفَاعُ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ فَقَالَ صلی الله علیه وآله إِی وَالَّذِی بَعَثَنِی بِالنُّبُوَّةِ إِنَّهُمْ لَیَسْتَضِیئُونَ بِنُورِهِ وَیَنْتَفِعُونَ بِوَلَایَتِهِ فِی غَیْبَتِهِ کَانْتِفَاعِ النَّاسِ بِالشَّمْسِ وَإِنْ تَجَلَّاهَا سَحَابٌ یَا جَابِرُ هَذَا مِنْ مَکْنُونِ سِرِّ اللَّهِ وَمَخْزُونِ عِلْمِ اللَّهِ فَاکْتُمْهُ إِلَّا عَنْ أَهْلِهِ؛ جابر بن یزید جعفی می گوید: از جابر بن عبد اللَّه انصاری شنیدم که می گفت: هنگامی که آیه شریفه یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ نازل شد، خدمت حضرت عرض کردم: ما خدا و رسول را شناختیم و اکنون میخواهیم بدانیم این اولو الامر که طاعت آنان با اطاعت خدا و رسول قرین شده کدام افراد هستند؟، فرمود: این افراد خلفای من هستند.
ای جابر! آنان پیشوایان مسلمین اند که پس از من خواهند آمد؛ اول آنها علی بن ابی طالب است، پس از وی حسن و بعد از او حسین سپس علی بن الحسین، و محمد بن علی که در تورات به باقر معروف است و تو او را درک خواهی کرد و هر گاه وی را ملاقات نمودی سلام مرا به او برسان، بعد از او جعفر بن محمد، و موسی بن جعفر و علی بن موسی، و محمد بن علی، و علی بن محمد، و حسن بن علی امام هستند.
پس از اینها همنام و صاحب کنیه من که حجت پروردگار و نشانه او در زمین است و نام او محمد بن حسن میباشد که از شیعیان و پیروان و دوستان خود غیبت خواهد کرد، و جز افرادی که در ایمان امتحان داده باشند کسی در امامت او باقی نخواهد ماند، به خداوندی که مرا به راستی برانگیخته شیعیان از غیبت او استفاده خواهند کرد و از تابش انوار او مستفیض خواهند شد همان طور که از خورشید استضائه میکنند و لو در زیر ابر باشد، ای جابر این مطالب از اسرار خداوند است که در گنجینههای علم محفوظ مانده و آنها را جز به اهلش اطلاع نده.»
(صدوق، کمال الدین، ج 1، ص 253؛ الطبرسی، اعلام الوری، ص 397؛ الإربلی، (م 693هـ)، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج 2، ص 510؛ قندوزی، ینابیع الموده، ج ۳، ص ۳۹۸ - ۳۹۹)
نظر شما